Μπρεχτ Μπέρτολτ

Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1898 στο Άουγκσμπουργκ της Βαυαρίας. Γερμανός δραματουργός, σκηνοθέτης και ποιητής του εικοστού αιώνα, θεωρείται ο πατέρας του “επικού θεάτρου”  στη Γερμανία.
Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου από το 1917 έως το 1921. Η πρώτη συλλογή ποιημάτων του ήταν το “Εγκόλπιο ευσέβειας”. Το 1933, με την άνοδο του ναζισμού στη Γερμανία, ο Μπρεχτ αυτοεξορίστηκε μέχρι το έτος 1948. Έζησε πρώτα στη Δανία και τη Φινλανδία και μετά στις ΗΠΑ καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου. Στη Μόσχα εξέδωσε σε συνεργασία με άλλους Γερμανούς συγγραφείς το περιοδικό “Η Λέξη”. Μετά το τέλος του πολέμου εγκαταστάθηκε στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας και μαζί με την Χέλενε Βάιγκελ ίδρυσαν το 1949 το Μπερλίνερ Ανσάμπλ. Το 1950 εκλέχτηκε μέλος της Ακαδημίας Τεχνών. Τιμήθηκε με το Εθνικό Βραβείο της ΛΓΔ το 1951 και με το Βραβείο Λένιν για την Ειρήνη το 1954.
Ανάμεσα στα έτη 1937 και 1945, ο Μπρεχτ έγραψε σπουδαία έργα όπως: “Η Ζωή του Γαλιλαίου”,  “Μάνα Κουράγιο και τα Παιδιά της”, “Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν”, “Ο Καυκασιανός Κύκλος με την Κιμωλία” κ.α.
Η παγκοσμιότητα του έργου του αναγνωρίστηκε ευρέως μετά το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Μετά την επιστροφή του στη Γερμανία το 1949, ο Μπρεχτ αφιερώνεται στην ποίηση και τη σκηνοθεσία των έργων του.  Πέθανε στις 14 Αυγούστου 1956 στο Ανατολικό Βερολίνο.